ԽՄԲԱԳՐԱԿԱՆ


Որպէսզի չվերարտադրւի


«պատմական չարիքը»...



9 ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 2010
Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութեան հիմնադրման 120-րդ տարեդարձը այսօրերին նշանաւորւում է հայաշխարհում՝ Հայաստանում (ներառեալ՝ Արցախն ու Ջաւախքը) եւ սփիւռքահայ գաղթօջախներում ու համայնքներում:
Նշանաւորումը նախեւառաջ կրում է աւանդական բնոյթ, բայց ոչ լոկ որպէս տօնախմբութիւն, այլեւ՝ գերազանցապէս որպէս հաշւետւութիւն՝ ծնող ու սնող ազգին, հայ ժողովրդին:Հաշւետւութիւն՝ արածի ու չարածի, ձեռքբերումների ու նւաճումների, ինչպէսեւ՝ բացթողումների ու վրիպումների համար:Հաշւետւութիւն՝ ինքն իր հետ ու առաւել եւս՝ սեփական ժողովրդի հետ անկեղծօրէն ու հարազատօրէն կիսւելու համար:
Հաշւետւութիւն՝ ի վերջոյ, 120-ամեայ թէպէտ պատկառելի, բայցեւ միշտ վերանայման անհրաժեշտութիւնը գիտակցելով՝ կուտակած փորձառութիւնն աւելիով կոփելու-հարստացնելու համար... յանուն ու ի հաշիւ սեփական ազգի ու ժողովրդի բովանդակ շահերի: Եւ իրաւամբ, այսօր էլ, 120 տարի անց, միեւնոյն շահերը վտանգող ու անտեսող մարտահրաւէրները դիմագրաւելու-յաղթահարելու մշտարթուն ու զգօն կեցւածքը ցուցաբերող անկաշառ ու անդրդւելի ազդակն ու ուժը հանդիսանում է նոյնինքն Հ. Յ. Դաշնակցութիւնը, որի ուժի ակունքն ու աւիւնն անտարակուսօրէն հարազատ ժողովուրդն է ու նրա ներուժ հզօր կարողականութիւնները:
Ու դեռ ՀՅԴ-ի այս կերպարը, կրկին 120 տարի անց, ծուռ հայելու մէջ ցուցադրելու ներքին թէ՛ արտաքին զրպարտիչները, ինչ-որ տեղ օրինաչափօրէն, շարունակում են հանդիսանալ միեւնոյն մարտահրաւէրների ջրաղացին ջուր լցնող եւ ուղեկցող գիտակից թէ՛ անգիտակից պարազիտները:
Այսօր էլ ՀՅԴ-ի ոչ թէ սեփական-կուսակցական, այլեւ գերազանցապէս ազգային ու համահայկական տեսլական-արժէքները խոցելու-արժեզրկելու կոչնակները արտաքին ճակատում նոյն ոխերիմներ՝ թուրք-ադրբեջանական հակահայկականութիւնն ու նրանց շահամոլ հովանաւորներն են՝ եւրոարեւմտեան «քաղաքակիրթ» տարազումով, իսկ ներքին ճակատում էլ հաւասարապէս՝ ապազգային ու քաղքենիամէտ եւ արկածախնդիր ամբոխավարները, մշատպէս խելագարւած...
Մարտահրաւէրները, սակայն, որպէս տեսակարար կշիռ ու բովանդակութիւն, եթէ նոյնն են, ապա մատուցման ձեւով ու եղանակով տարբերակւում են, քանզի Հայաստանն ու ողջ հայութիւնը եւ նրանց անբաժան մաս ՀՅԴ-ն թեւակոխած ու դիմագրաւած են նոր մակարդակ, որն ոչ այլ ինչ է, եթէ ոչ պետական ու պետականութեան, համազգային ընդհանուր շահերի ընդլայնւած մի շրջածիր, որն էլ աւելի զգօն, շրջահայեաց ու խիստ պատասխանատու պահւածք ու ընթացք է պարունակում՝ ըստ ամենայնի:
Իսկ այստեղ է, որ ներքին արկածախնդրութեան էժանագին կոչ-աղաղակումները ուղղակի թէ անուղղակի՝ ծառայեցւում են ընդհանուր հակահայկական արտաքին թշնամական նկրտումներին, որոնք ամէն կերպ ու միջոց ի գործ են դնում վերարտադրել հայութեան «պատմական չարիքը»՝ անմիաբանութիւնը...Ահաւասիկ, 120-ամեայ ՀՅԴ-ի կենսափորձը ծրագրային ու գործնական քայլերի ու աշխատանքային բազմաբնագաւառ հանգրւաններ ու փուլեր թեւակոխելով՝ ամենայն համոզւածութեամբ յուշում ու բարձրաձայնում է միասնականութեա՛ն ու միակամութեա՛ն արժէքային պատասխանատու եւ ինչ-որ տեղ բախտորոշ համակարգի ձեւաւորման ու կայացման ի խնդիր, միեւնոյն պետական, ազգային շահերի առաջնահերթութիւնները գերկարեւորելով:
Նման արժէքային համակարգի ձեւաւորման գործում գերզգայուն պատասխանատւութիւն է վերապահւած հայրենի պետութեանը առաջնակարգօրէն եւ ապա՝ յանուն հէնց վերջնիս լիարժէք կայացման ու հզօրացման՝ սփիւռքեան պատկառելի ներուժ ու ներգործօն ազդակ հանդիսացող հաւաքականութեան:
Դա՛ է, ի վերջոյ, 120-ամեայ ՀՅԴ-ի վիթխարի կենսափորձի այսօրեայ պատգամ-հաւատամքը՝ ի սպաս հայոց ազգին ու հայրենի պետութեան:

«ԱԼԻՔ»

0 Պատգամ: