ԱԲՕ ՊՈՂԻԿԵԱՆ
Այսօր, պաշտօնապէս, անկախ Հայաստանի դրօշի՝ Եռագոյնին, օրն է: Լաւագոյն մեկնաբանութիւնը դրօշի գոյների՝ բանաստեղծութեամբ տւել է Անդրանիկ Ծառուկեանը.
Արիւնից ծորած երիզ մի կարմիր,
Հասուն հասկերի շողք նարնջագոյն,
Եւ վեց դարերի խաւարի վրայ՝ դրօշ եռագոյն:
Նարնջագոյն, այլ ո՛չ ծիրանագոյն, որ վերջերս որոշ քարոզչական ճիգով նետւած է հրապարակ՝ իբրեւ փոխարինող: Որքան էլ ծիրանը հայկական է ու գոյնը իւրայատուկ, մեր ներաշխարհի մէջ ամուր խարսխւած է նարնջագոյնը՝ իբրեւ եռագոյնի երրորդ երիզը:Մոռնանք այս ամուլ վէճը ու կենտրոնանանք Եռագոյնի վրայ, մեր ազգային դրօշի, որի հանդէպ սրբազան ակնածանք, սէր ու նւիրւածութիւն ցուցաբերել են տարագիր սերունդներ, եւ որ արդարօրէն վերագրաւեց իր տեղը, իր դիրքը վերանկախացած Հայաստանի մէջ՝ իբրեւ պետական խորհրդանիշ:
«Ռադիօլուր»ի աշխատակից Սիրանոյշ Մուրադեանը արդարօրէն հաստատում է, թէ «Եռագոյն դրօշի պատիւը պաշտպանելու, այն կանգուն պահելու գործը իւրաքանչիւրինս է: Իւրաքանչիւրինս է աշխարհի երկնքի տակ մեր պետականութեան խորհուրդը ծածանող Եռագոյնի արժէքի գիտակցումը»:
Մենք, այստեղ, հեռաւոր այս ափերում, ինչպէ՞ս ենք կարող արտայայտել մեր գիտակցումը՝ Եռագոյնի արժէքի:Պարզ է. անկախ Հայաստանը հզօրացնելու յանձնառութեամբ:
Եկէ՛ք, Եռագոյնի օրը դարձնենք այդ յանձնառութիւնը վերահաստատելու առիթ: Անդրադառնանք, թէ անցեալում իսկապէս ինչպէ՛ս արտայայտւած է Եռագոյնին ու անկախ Հայաստանին ծառայելու մեր յանձնառութիւնը, գնահատենք ու արժեւորենք մեր նւիրաբերածը եւ խոստանանք ձգտել աւելիին:Որ միշտ խրոխտ ու հպարտ ծածանւի Եռագոյնը:
Posts
0 Պատգամ:
Post a Comment