Անկախութեան ամրապնդման երաշխիքը Հայ Դատի պետական իրաւատիրութիւնն է
Հայաստանի անկախութեան վերականգնման եւ Հայաստանի Հանրապետութեան վերահաստատման տօնը՝ 21 Սեպտեմբեր 1991ի դարակազմիկ հանրաքւէի տարեդարձը այս տարի դիմաւորում ենք դժւարին պայմանների մէջ՝ խառն մտածումներով ու անձկութեան ծանր մթնոլորտով։
Այսպէս կոչւած հայեւթուրք յարաբերութիւնների բնականոնացման միտող Արձանագրութեանց 31 Օգոստոսի հրապարակումը տապարի ծանր հարւած հասցրեց հայ ժողովրդի ազգային-քաղաքական միասնութեան եւ հաւաքական ուժին։Դիւանագիտական բառամթերքի մի «գիւտարարութեամբ» որ խրթնաբանութեան մրցանակ կարող է շահել, իբր թէ սոսկ «նախաստորագրւած» են Զուիցերիայի միջնորդութեամբ մշակւած այդ Արձանագրութիւնները։
Բայց պարզ հայերէնով եւ փաստօրէն նրանք մտահոգիչ յանձնառութեան տակ դրած են եւ ազգային-պետական վտանգաւոր զառիթափի դատապարտած են ՀՀ իշխանութիւնները։ Ըստ էութեան եւ ըստ ամենայնի Հայաստանի Հանրապետութիւնը մատնել են իր հիմնական շահերից ու իրաւունքներից հրաժարւելու եւ Թուրքիայի Հանրապետութեան նախապայմաններին անձնատուր լինելու վտանգին։
Ծանրակշիռը նաեւ այն է, որ Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսեանը եւ իր վարչախումբը, ինչպէս եւ նախագահական իշխանութեան հովանու տակ գործող խորհրդարանական մեծամասնութիւնը, չեն անդրադառնում կամ չեն ուզում խոստովանել, որ Հայաստանն ու հայութիւնը, ՀՀ ներկայ իշխանութեանց որդեգրած քաղաքական սխալ վարքագծի հետեւանքով, յայտնւել են վտանգաւոր կացութեան մէջ։
Ծանրակշիռը նաեւ այն է, որ Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսեանը եւ իր վարչախումբը, ինչպէս եւ նախագահական իշխանութեան հովանու տակ գործող խորհրդարանական մեծամասնութիւնը, չեն անդրադառնում կամ չեն ուզում խոստովանել, որ Հայաստանն ու հայութիւնը, ՀՀ ներկայ իշխանութեանց որդեգրած քաղաքական սխալ վարքագծի հետեւանքով, յայտնւել են վտանգաւոր կացութեան մէջ։
Ընդհակառակն՝ Օգոստոս 31ից այսկողմ բոլորն էլ, միաբերան, դիւանագիտութեան «տարրական» դասեր տալով մեր ժողովրդին՝ չքմեղանք են փնտռում եւ փորձում են հաւաստիացնել, թէ Արձանագրութիւնները չեն պարունակում որեւէ կէտ կամ տրամադրութիւն, որ կարողանայ կաշկանդել Հայկական Ցեղասպանութեան միջազգային ճանաչումն ու դատապարտումը հետապնդելու ՀՀ իշխանութեանց շարժումի ազատութիւնը. կամ՝ Հայաստանի Հանրապետութիւնը դնել 1921ի Կարսի դաշնագրի օրինակով խայտառակ մի պայմանագրութիւն ստորագրելու եւ հայոց հողային պահանջներից հրաժարւելու ստիպողութեան տակ. եւ կամ՝ Արցախի հարցին մէջ ազգային մեր անվտանգութիւնը վտանգող զիջումներ գնալ...
Բայց նման դասեր մեր ժողովուրդին այսպէ՛ս, դիւանագիտական սիրամարգի պէս փքւած-զարդարւած տալու փոխարէն՝ վերանկախացեալ Հայաստանի նորանուն իշխանաւորները իմաստուն քայլը առած կ՚ը լինեն, եթէ սրտբաց ներկայանան սեփական ժողովրդին եւ խոստովանեն, որ ինչ-ինչ ճնշումների տակ գալով «նախաստորագրել» են Օգոստոս 31ի Արձանագրութիւնները՝ տեղի տալով Հայաստան-Թուրքիա սահմանի վերաբացման եւ դիւանագիտական բնականոն յարաբերութիւնների հաստատման համար թրքական պետութեան պարտադրած նախապայմանների առջեւ։
Հայ ժողովուրդը իր հայրենի հողերից եւ արիւնից ծանրագոյն գին է վճարել շատ ժամանակից արդէն, որպէսզի կաթն իսկ փչելով խմի։ Վերապրել է ե՛ւ 20րդ դարի պետականօրէն ծրագրւած ու գործադրւած առաջին ցեղասպանութիւնից, ե՛ւ թրքական պետութեան այդ ծանրագոյն յանցագործութիւնը անպատիժ թողել Լօզանի ամօթալի դաշնագրից։
Հայաստանն ու հայութիւնը ցմրուր ճաշակել են ոչ միայն թըրքական պետութեան դիւանագիտական ճարտար լարախաղացութեան, այլեւ մեծապետական քաղաքականութեան կարճատես ու պատեհապաշտ շահախնդրութեանց դառն բաժակը։
Նման դաժան փորձառութեամբ ծանրաբեռնւած մեր ժողովուրդը արդար իրաւունքը ունի իր սեփական պետականութիկնից եւ նրա ղեկին կանգնած այսօրւայ իշխանութիւններից ակնկալելու, որ Ազգից եւ Հայրենիքից խնայեն նորագոյն այս մոլորանքը։
Յատկապէս Հայաստանի անկախութեան վերականգնման տօնի՝ 21 Սեպտեմբերի 18րդ տարեդարձի առիթով, ազատ ու անկախ ապրելու մեր ժողովրդին տարրական ու անբռնաբարելի իրաւունքին պէտք չէ պարտադրել թրքական նախապայմաններին անձնատուր դառնալու այսօրինակ անընդունելի գինը, որտեղից էլ որ ալ գան ճնշումները։
1988–ի Արցախեան պահանջատիրութեան շղթայազերծումից մինչեւ 21 Սեպտեմբեր 1991ի Հայաստանի Անկախութեան Հանրաքւէով ամրագրումը՝ հայրենի հայութեան հետ ողջ մեր ժողովուրդը օրհասական տարողութեամբ դժւարութիւններ եւ մարտահրաւէրներ կարողացաւ արժանաւորապէս դիմագրաւել։ Յանուն Արցախի ազատագրութեան եւ Հայաստանի անկախութեան վերականգնման՝ հազարաւորների արիւն նւիրաբերեց մեր ժողովուրդը, որպէսզի արժանաւորապէս տէր կանգնի իր իրաւունքներին եւ գերագոյն շահերին։ Նոյնքան ծանր փորձութիւններ հայ ժողովուրդը դիմագրաւեց իր անկախութեան ամրապնդման սիրոյն։ Վայրի հասարակափոխութեան բազմապիսի խորշակներին դիմացաւ, ծայրայեղ թշւառացման ու աղքատացման մութ ու ցուրտ գիշերները հաստատակամութեամբ անց կացրեց, հայրենիքը պարպող արտագաղթի կործանարար ալիքից վերապրեց, բայց ոչ մէկ պարագայի չնահանջեց ազատ ու անկախ ապրելու իր ընտրանքից՝ Արցախը ադրբեջանական անարգ լուծից ազատագրւած տեսնելու իր վճռականութիւնից։
Զրկանքներու եւ փորձութեանց այդքա՜ն դժւարին ճանապարհ կտրած Հայաստանն ու հայ ժողովուրդը արժանի են լիարժէք ազատութեան եւ անկախութեան։ Կանխիկ են վճարել վերանկախացման գինը եւ այլեւս հարկադրուած չեն որեւէ յաւելեալ տուրք վճարելու յատկապէս Թուրքիային, որ ինչպէս երէկ, նոյնպէս եւ այսօր շարունակում է բիրտ ուժի, ճնշումի եւ նախապայմանների լեզւով իր կամքը պարտադրել Հայաստանին ու հայ ժողովուրդին։
Հայաստանի վերանկախացման տարեդարձը մենք իրաւունք ունենք տօնելու անխառն հպարտութեամբ եւ ապագային լաւատեսօրէն նայելու ինքնավստահութեամբ։ Եւ ոչ ոք իրաւունք չունի վաղւայ մեր սերունդներին պարտադրելու, որ Օգոստոս 31ի Արձանագրութեանց ոճի կաշկանդումներով՝ ազգային-պետական հիմնական իրաւունքներից եւ շահերից հրաժարւելու անձնատըւութեան դաժան բեռը ժառանգեն...
Եթէ միջազգային օրէնքի, իրաւական աշխարհակարգի եւ համաշխարհային համերաշխութեան նկատմամբ իրապէս նախանձախնդրութիւն գոյութիւն ունի, եթէ մեծապետական աշխարհը իսկապէս հետամուտ է հայեւթուրք յարաբերութիւնների բնականոնացման եւ, ի վերջոյ, հաշտեցման, այդ պարագային առաջին քայլը ոչ թէ նմանօրինակ շիլ ու խրթին Արձանագրութեանց «նախաստորագրում»ն է, այլ թրքական պետութեան կողմից նախ Հայաստանի շրջափակման վերջ տալու բարի կամքի դրսեւորումն է, ապա՝ սեփական պատմութեան հետ հաշտ ապրելու յանձնառութիւնն ու հայ ժողովրդի դէմ գործւած ցեղասպանութեան ճանաչումն ու դատապարտումն են։ Մնացեալը պարզապէս անարգանք են ազատ ու անկախ ապրելու իրաւունքը վերանւաճած Հայաստանի ու հայ ժողովուրդի նկատմամբ։
Բայց նման դասեր մեր ժողովուրդին այսպէ՛ս, դիւանագիտական սիրամարգի պէս փքւած-զարդարւած տալու փոխարէն՝ վերանկախացեալ Հայաստանի նորանուն իշխանաւորները իմաստուն քայլը առած կ՚ը լինեն, եթէ սրտբաց ներկայանան սեփական ժողովրդին եւ խոստովանեն, որ ինչ-ինչ ճնշումների տակ գալով «նախաստորագրել» են Օգոստոս 31ի Արձանագրութիւնները՝ տեղի տալով Հայաստան-Թուրքիա սահմանի վերաբացման եւ դիւանագիտական բնականոն յարաբերութիւնների հաստատման համար թրքական պետութեան պարտադրած նախապայմանների առջեւ։
Հայ ժողովուրդը իր հայրենի հողերից եւ արիւնից ծանրագոյն գին է վճարել շատ ժամանակից արդէն, որպէսզի կաթն իսկ փչելով խմի։ Վերապրել է ե՛ւ 20րդ դարի պետականօրէն ծրագրւած ու գործադրւած առաջին ցեղասպանութիւնից, ե՛ւ թրքական պետութեան այդ ծանրագոյն յանցագործութիւնը անպատիժ թողել Լօզանի ամօթալի դաշնագրից։
Հայաստանն ու հայութիւնը ցմրուր ճաշակել են ոչ միայն թըրքական պետութեան դիւանագիտական ճարտար լարախաղացութեան, այլեւ մեծապետական քաղաքականութեան կարճատես ու պատեհապաշտ շահախնդրութեանց դառն բաժակը։
Նման դաժան փորձառութեամբ ծանրաբեռնւած մեր ժողովուրդը արդար իրաւունքը ունի իր սեփական պետականութիկնից եւ նրա ղեկին կանգնած այսօրւայ իշխանութիւններից ակնկալելու, որ Ազգից եւ Հայրենիքից խնայեն նորագոյն այս մոլորանքը։
Յատկապէս Հայաստանի անկախութեան վերականգնման տօնի՝ 21 Սեպտեմբերի 18րդ տարեդարձի առիթով, ազատ ու անկախ ապրելու մեր ժողովրդին տարրական ու անբռնաբարելի իրաւունքին պէտք չէ պարտադրել թրքական նախապայմաններին անձնատուր դառնալու այսօրինակ անընդունելի գինը, որտեղից էլ որ ալ գան ճնշումները։
1988–ի Արցախեան պահանջատիրութեան շղթայազերծումից մինչեւ 21 Սեպտեմբեր 1991ի Հայաստանի Անկախութեան Հանրաքւէով ամրագրումը՝ հայրենի հայութեան հետ ողջ մեր ժողովուրդը օրհասական տարողութեամբ դժւարութիւններ եւ մարտահրաւէրներ կարողացաւ արժանաւորապէս դիմագրաւել։ Յանուն Արցախի ազատագրութեան եւ Հայաստանի անկախութեան վերականգնման՝ հազարաւորների արիւն նւիրաբերեց մեր ժողովուրդը, որպէսզի արժանաւորապէս տէր կանգնի իր իրաւունքներին եւ գերագոյն շահերին։ Նոյնքան ծանր փորձութիւններ հայ ժողովուրդը դիմագրաւեց իր անկախութեան ամրապնդման սիրոյն։ Վայրի հասարակափոխութեան բազմապիսի խորշակներին դիմացաւ, ծայրայեղ թշւառացման ու աղքատացման մութ ու ցուրտ գիշերները հաստատակամութեամբ անց կացրեց, հայրենիքը պարպող արտագաղթի կործանարար ալիքից վերապրեց, բայց ոչ մէկ պարագայի չնահանջեց ազատ ու անկախ ապրելու իր ընտրանքից՝ Արցախը ադրբեջանական անարգ լուծից ազատագրւած տեսնելու իր վճռականութիւնից։
Զրկանքներու եւ փորձութեանց այդքա՜ն դժւարին ճանապարհ կտրած Հայաստանն ու հայ ժողովուրդը արժանի են լիարժէք ազատութեան եւ անկախութեան։ Կանխիկ են վճարել վերանկախացման գինը եւ այլեւս հարկադրուած չեն որեւէ յաւելեալ տուրք վճարելու յատկապէս Թուրքիային, որ ինչպէս երէկ, նոյնպէս եւ այսօր շարունակում է բիրտ ուժի, ճնշումի եւ նախապայմանների լեզւով իր կամքը պարտադրել Հայաստանին ու հայ ժողովուրդին։
Հայաստանի վերանկախացման տարեդարձը մենք իրաւունք ունենք տօնելու անխառն հպարտութեամբ եւ ապագային լաւատեսօրէն նայելու ինքնավստահութեամբ։ Եւ ոչ ոք իրաւունք չունի վաղւայ մեր սերունդներին պարտադրելու, որ Օգոստոս 31ի Արձանագրութեանց ոճի կաշկանդումներով՝ ազգային-պետական հիմնական իրաւունքներից եւ շահերից հրաժարւելու անձնատըւութեան դաժան բեռը ժառանգեն...
Եթէ միջազգային օրէնքի, իրաւական աշխարհակարգի եւ համաշխարհային համերաշխութեան նկատմամբ իրապէս նախանձախնդրութիւն գոյութիւն ունի, եթէ մեծապետական աշխարհը իսկապէս հետամուտ է հայեւթուրք յարաբերութիւնների բնականոնացման եւ, ի վերջոյ, հաշտեցման, այդ պարագային առաջին քայլը ոչ թէ նմանօրինակ շիլ ու խրթին Արձանագրութեանց «նախաստորագրում»ն է, այլ թրքական պետութեան կողմից նախ Հայաստանի շրջափակման վերջ տալու բարի կամքի դրսեւորումն է, ապա՝ սեփական պատմութեան հետ հաշտ ապրելու յանձնառութիւնն ու հայ ժողովրդի դէմ գործւած ցեղասպանութեան ճանաչումն ու դատապարտումն են։ Մնացեալը պարզապէս անարգանք են ազատ ու անկախ ապրելու իրաւունքը վերանւաճած Հայաստանի ու հայ ժողովուրդի նկատմամբ։
«ԱԶԱՏ ՕՐ»
Posts
0 Պատգամ:
Post a Comment