ՋՈՒՐ ԷՐԴՈՒՂԱՆԻ ՋՐԱՂԱՑԻՆ... Չնայած ՀՀ արտգործնախարարի` Էրդողանին ուղղւած «առիւծասիրտ» պատասխանին, թէ թուրքերը պարտաւոր են յարգանքով վերաբերւել Ցեղասպանութեան զոհերի ժառանգներին, Հայաստանի իշխանութիւններն են սկսել յարգանքով վերաբերւել Թուրքիայի վարչապետի այն դիտարկմանը, թէ Հայկական սփիւռքը խանգարում է Հայաստանին:
Այդ անկեղծ յարգանքն առաջինը դրսեւորեց Հանրային հեռուստատեսութեան «Հայլուր» ծրագիրը, ապա նրան հետեւեցին միւս հեռուստակայանները` բացառութեամբ «Երկիր Մեդիայի»:
Այդ անկեղծ յարգանքն առաջինը դրսեւորեց Հանրային հեռուստատեսութեան «Հայլուր» ծրագիրը, ապա նրան հետեւեցին միւս հեռուստակայանները` բացառութեամբ «Երկիր Մեդիայի»:
Մենք ներողութիւն ենք խնդրում բոլոր այն հեռուստաընկերութիւններից ու միւս լրատւամիջոցներից, որոնք այնուամենայնիւ անդրադարձել են Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոս Արամ Առաջինի կոչին` ուղղւած ՀՀ իշխանութիւններին, բայց մենք չենք կարողացել հետեւել այդ հաղորդումներին:
Խօսքը «Հայլուրի» լռութեան մասին է:
Խօսքը «Հայլուրի» լռութեան մասին է:
Դա նոյնն է, թէ պետութիւնն է լռել եւ փորձ արել հանրութիւնից գաղտնի պահել հոգեւոր առաջնորդի կոչը` չտրւել այսրոպէական շահին` մօռանալով Հայոց պահանջատիրութիւնը, թուրքերի հետ բանակցել ամուր եւ հաստատուն դիրքերից, աչք չփակել գաղտնագրւած նախապայմանների վրայ: Փոխարէնը «Հայլուրը» ամէնայն մանրամասնութեամբ անդրադարձաւ ՀՀ արտգործնախարարի կողմից խեղճուկրակ ակադեմիկոսների վերբովկային եւ Երեւանի քաղաքապետի ձեռնարկներին:
Մէկը միւսի հետեւից երեք տեսանիւթ հեռարձակեց առ այն, որ քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարեանը` ա) աւագանու նիստ է հրաւիրել, բ) պատրաստւում է մէկ հատ նոր շէնք կառուցել վթարային շէնքի փոխարէն եւ գ) Երեւանն ապահովել 24-ժամեայ ջրամատակարարմամբ: Էրդողանի խօսքը յարգելն էլ ինչպէ՞ս է լինում:
Մէկը միւսի հետեւից երեք տեսանիւթ հեռարձակեց առ այն, որ քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարեանը` ա) աւագանու նիստ է հրաւիրել, բ) պատրաստւում է մէկ հատ նոր շէնք կառուցել վթարային շէնքի փոխարէն եւ գ) Երեւանն ապահովել 24-ժամեայ ջրամատակարարմամբ: Էրդողանի խօսքը յարգելն էլ ինչպէ՞ս է լինում:
Ուրեմն, մեր վեհանձն արտգործնախարարը եւ նրա մամուլի քաջարի ծառայութիւնը թող չփորձեն այլեւս մեզ համոզել, որ հաւատանք միայն իրենց լրատւութեանը, քանզի դա լրատւութիւն չէ, այլ դէպքերի հետեւից վազելու արդիւնքում ծնւող աղտեղութիւն:
«Հայլուրն» արդէն իսկ ունի իր անխոնջ հետեւորդները: Սեպտեմբերի 23-ը մեր յիշողութեան մէջ կը մնայ «Կենտրոն» հեռուստատեսութեան «Ուրւագիծ» հաղորդաշարի հեղինակի` Էրդողանի դուրս տւած անհեթեթութեան հանդէպ ունեցած անկեղծ յարգանքի դրսեւորումով եւ ազգի մէջ երկպառակութեան սերմ ցանելու անխռով մտայնութեամբ:
«Հայլուրն» արդէն իսկ ունի իր անխոնջ հետեւորդները: Սեպտեմբերի 23-ը մեր յիշողութեան մէջ կը մնայ «Կենտրոն» հեռուստատեսութեան «Ուրւագիծ» հաղորդաշարի հեղինակի` Էրդողանի դուրս տւած անհեթեթութեան հանդէպ ունեցած անկեղծ յարգանքի դրսեւորումով եւ ազգի մէջ երկպառակութեան սերմ ցանելու անխռով մտայնութեամբ:
Սրա ուղեղը բաւականացրել է միայն մտածելու, որ գլէնդեյլահայի համար հեշտ է խօսել արձանագրութիւնների դէմ, քանի որ նա իր վրայ չի զգալու սահմանների փակ մնալու հետեւանքը: Հետեւանքը, ասում է նա, զգալու եմ ես եւ իմ երեխան:
Սա ասելու բա՞ն է, այ Պետրոս: Արցախի ազատամարտի օրերին այդ նոյն գլէնդեյլահայը չէ՞ր պայքարում, չէ՞ր օգնում, երկրաշարժից յետոյ սփիւռքահայը ձեռքերը ծալած նստա՞ծ էր, Սփիւռքը Խորհրդային միութեանը տանկ ու թնդանօթ չէ՞ր տալիս, որ նա Թուրքիայից յետ առներ Երկիրը:
Սա ասելու բա՞ն է, այ Պետրոս: Արցախի ազատամարտի օրերին այդ նոյն գլէնդեյլահայը չէ՞ր պայքարում, չէ՞ր օգնում, երկրաշարժից յետոյ սփիւռքահայը ձեռքերը ծալած նստա՞ծ էր, Սփիւռքը Խորհրդային միութեանը տանկ ու թնդանօթ չէ՞ր տալիս, որ նա Թուրքիայից յետ առներ Երկիրը:
Այս ամէնը դեռ թողնենք մի կողմ: Դու քեզ երբեւէ հարց չե՞ս տւել, թէ երբւանի՞ց եւ ինչո՞ւ է Թուրքիան այդքան սարսափած Հայաստան-Սփիւռք միասնութիւնից, ինչո՞ւ է Թուրքիայի վարչապետը կրկին անդրադառնում Սփիւռքի դերակատարութեանն ու այն համարում խանգարիչ հանգամանք հայ-թուրքական յարաբերութիւններում:
Որքա՞ն ժամանակ է, ասա, քեզ հարկաւոր, որպէսզի ընկալես, որ այդ Սփիւռքը այն օրերի փախստական, մերկ ու սոված հայերի ապաստանը չէ միայն, որ այն իր քաղաքական կազմակերպւածութեամբ, իր գիր ու գրականութեամբ, իր եկեղեցիով, իր կրթարաններով եւ, վերջապէս, իր տնտեսական ներուժով բազմամիլիոն հայութիւն է այսօր, որը չի կարող իր վրայ չզգալ այն ամէնը, ինչ կապւած է Մայր Հայրենիքի` Հայաստան պետութեան, այդ պետութեան իւրաքանչիւր քաղաքացու հետ:
Մի՞թէ այդ Սփիւռքը 2008 թ. մարտի 1-ի նախօրեակին մեր իշխանութիւններին ու կապը կտրած ընդդիմութեանը կոչ չէր անում ձեռնպահ մնալ Հայոց պետականութեան հիմքերը սասանող առճակատումից, մի՞թէ նաեւ Սփիւռքի ջանքերի շնորհիւ չէ, որ Հայաստանի Հանրապետութեան ձայնն աւելի լսելի է դառնում աշխարհում ու միջազգային կազմակերպութիւններում:
Էրդողանը, հաւատացնում եմ քեզ, ամէնից շատ վախենում է հէնց հաւաքական հայութեան բարձր ձայնից, նրա հաւաքական պահանջատիրութիւնից: Էրդողանը, հայր ու որդի Ալիեւները, նաեւ ողջ աշխարհը տեսան, թէ ինչո՞վ կարող է աւարտւել հաւաքական հայութեան ազատագրական պայքարը Արցախում, տեսան ու համոզւած են, որ, անկախ պայքարի ձեւերից, նոյն յաղթական հեռանկարն է սպասում հայութեանը` իր հաւաքական պահանջատիրութեան ամենավերջին հանգրւանում:
Հայութեան հատւածների մէջ սեպ խրելու այս տխուր իրողութիւնների կրկնութիւնը բացառել է պէտք ամէն գնով:
Որքա՞ն ժամանակ է, ասա, քեզ հարկաւոր, որպէսզի ընկալես, որ այդ Սփիւռքը այն օրերի փախստական, մերկ ու սոված հայերի ապաստանը չէ միայն, որ այն իր քաղաքական կազմակերպւածութեամբ, իր գիր ու գրականութեամբ, իր եկեղեցիով, իր կրթարաններով եւ, վերջապէս, իր տնտեսական ներուժով բազմամիլիոն հայութիւն է այսօր, որը չի կարող իր վրայ չզգալ այն ամէնը, ինչ կապւած է Մայր Հայրենիքի` Հայաստան պետութեան, այդ պետութեան իւրաքանչիւր քաղաքացու հետ:
Մի՞թէ այդ Սփիւռքը 2008 թ. մարտի 1-ի նախօրեակին մեր իշխանութիւններին ու կապը կտրած ընդդիմութեանը կոչ չէր անում ձեռնպահ մնալ Հայոց պետականութեան հիմքերը սասանող առճակատումից, մի՞թէ նաեւ Սփիւռքի ջանքերի շնորհիւ չէ, որ Հայաստանի Հանրապետութեան ձայնն աւելի լսելի է դառնում աշխարհում ու միջազգային կազմակերպութիւններում:
Էրդողանը, հաւատացնում եմ քեզ, ամէնից շատ վախենում է հէնց հաւաքական հայութեան բարձր ձայնից, նրա հաւաքական պահանջատիրութիւնից: Էրդողանը, հայր ու որդի Ալիեւները, նաեւ ողջ աշխարհը տեսան, թէ ինչո՞վ կարող է աւարտւել հաւաքական հայութեան ազատագրական պայքարը Արցախում, տեսան ու համոզւած են, որ, անկախ պայքարի ձեւերից, նոյն յաղթական հեռանկարն է սպասում հայութեանը` իր հաւաքական պահանջատիրութեան ամենավերջին հանգրւանում:
Հայութեան հատւածների մէջ սեպ խրելու այս տխուր իրողութիւնների կրկնութիւնը բացառել է պէտք ամէն գնով:
Դա, եթէ կուզէք, այսօր աւելի կարեւոր է, քան սեղանի վրայ յայտնւած արձանագրութիւնների անպտուղ չարչրկումները: Կստորագրւեն այդ արձանագրութիւնները, թէ ոչ, կը վաւերացւեն դրանք, թէ ոչ` միեւնոյն է, հայ-թուրքական գզվռտոցը չի աւարտւելու:
Բայց եթէ հայութիւնը դադարեց մէկ հաւաքական ամբողջութիւն լինելուց, ապա դժւար չէ ենթադրել, որ յաջորդ քայլով թուրքերը «կը խնդրեն» մեզ մի փոքրիկ սրբագրում կատարել Երեւանի անւան մէջ` այն իրենց լեզւով աւելի «բարեհունչ» դարձնելու նպատակով:
ՀՀ նախագահը եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն այն սիմվոլներն են, ում շուրջ պէտք է համախմբւի հայ ժողովուրդը: Ուրեմն ոչ մէկը եւ ոչ էլ միւսը չեն կարող լուռ մնալ, երբ ինչ-որ բան սպառնում է այդ համախմբմանը:
Մեզ մօտ պատկերը, կարծես, հակառակն է: ՀՀ նախագահը հանդիպում է լրատւամիջոցների ղեկավարների հետ, որից յետոյ հայկական մասմեդիան վերածւում է թուրքական եզան տակ ծւարած հորթի, իսկ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն Անվտանգութեան խորհրդում պայքարում է աղանդների դէմ:
ՀՀ նախագահը եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն այն սիմվոլներն են, ում շուրջ պէտք է համախմբւի հայ ժողովուրդը: Ուրեմն ոչ մէկը եւ ոչ էլ միւսը չեն կարող լուռ մնալ, երբ ինչ-որ բան սպառնում է այդ համախմբմանը:
Մեզ մօտ պատկերը, կարծես, հակառակն է: ՀՀ նախագահը հանդիպում է լրատւամիջոցների ղեկավարների հետ, որից յետոյ հայկական մասմեդիան վերածւում է թուրքական եզան տակ ծւարած հորթի, իսկ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն Անվտանգութեան խորհրդում պայքարում է աղանդների դէմ:
ԷԴԻԿ ԱՆԴՐէԱՍԵԱՆ
Posts
0 Պատգամ:
Post a Comment