Ազատագրական զինեալ պայքարի ծաւալումը՝
5 ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 2010
Չկայ աւելի մեծ ուժ, աւելի ահաւոր ու աւելի գրաւիչ ուժ, քան՝ զոհը, գիտակցօրէն մահը աչք առնող, իր կեանքի գնով ազգի համար գործող եւ ազատագրական մարտում նահատակւող նւիրեալը:
Ահաւասիկ, բացէք Դաշնակցութեան պատմութեան էջերը, հին ու նոր, եւ կը տեսնէք փաղանգն անմահների, որոնք իրարու յաջորդեցին, որոնք միմեանցից հերթաբար խլեցին ու վեր պահեցին Դաշնակցութեան արիւնով ներկւած կարմիր դրօշն ու զոհւեցին նրա ոգին անվթար պահելու եւ Արեւմտահայոց Դատը պաշտպանելու համար:
Այսպէս՝ 19րդ դարի վերջերից սկսած Վանից մինչեւ Մուշ, Սասուն, Բիթլիս, Տարօն եւ ողջ Արեւմտեան Հայաստան աշխարհում ֆիդայական խիզախ ու վճռական մարտեր են ընթանում ընդդէմ Օսմանեան կայսրութեան զաւթիչ ու կեղեքող բանակի ասկեարների ու թալանող քուրդական հրոսակների
:Դաշնակցութեան հզօրութեան գաղտնիքն իր գաղափարների իրականացման համար անթիւ ու անհամար զոհաբերութիւնների մէջ է: Հայ ժողովրդի ազատագրման պայքարի ճամբին զոհաբերողների փաղանգը զէնքով ու գրչով ապրեցին եւ Դաշնակցութիւնը իրենց կեանքով կերտեցին՝ Քրիստափորներ, Գէորգ Չաւուշներ, Սերոբ Աղբիւրներ, Խէչօներ, Համազասպներ, Անդրանիկներ, Դրօներ, Թեհլիրեաններ եւ դեռ հարիւրաւորներ, որոնք անձնական կեանքով, զոհաբերումով եւ աննման խիզախումով, երբ հայութեան սպառնացող վտանգները պահանջում էին պատերազմել պատմութեան հալածանքների հետ, մինչեւ անգամ անհաւասար ուժերով, այսինքն՝ տեւաբար ու միշտ առանց վարանելու, առանց նահանջելու՝ պատրաստ էին իրենց «ես»-ը եւ ամէն ինչը զոհաբերել յանուն ազգի փրկութեան:
Ահաւասիկ, ներկայ դժւարին պայմաններում նոյնպէս Հ. Յ. Դաշնակցութիւնը շարունակում է իր մարտնչումի ընթացքը, նոյն հզօրանքով, կամքի ու մտքի խիզախումի նոյն գաղափարական աւիւնով:
«ԱԼԻՔ»
Posts
0 Պատգամ:
Post a Comment