ՏՐԱՄԱԳԻԾ

25 ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 2010

1965 թւականին Հայոց Մեծ Եղեռնի 50-ամեակով եւ Խորհրդային Միութեան իշխանութիւնների խրուշչովեան շրջանի քաղաքականութեան մեղմացումով՝ ծայր առաւ սփիռռքեան միասնութեան եւ Հայ Դատը համազգային տարողութեամբ հետապնդելու մի նոր ալիք, որն իր գործնական արտայայտութիւնը գտաւ Հ. Յ. Դաշնակցութեան միջոցով նախաձեռնւած պահանջատիրութեան ընդհանուր մթնոլորտի ստեղծումով:Այսպէս՝ Հայ Դատը եւ Հայոց Ցեղասպանութիւնը պաշտօնապէս ճանաչել տալու նպատակով՝ սփիւռքահայ քաղաքական միտքը պայքարի առաջին պլան է մղում Թուրքիայի կառավարութեան դատապարտման եւ պատասխանատւութեան կանչելու հարցը՝ արդարացիօրէն գտնելով, որ Ցեղաս-պանութեան միջազգայնօրէն ընդունումն ու դատապարտումը յանգեցնելու է Հայ Դատի լուծման անհրաժեշտութեանը:Հայ Դատի լուծման համար մղւող պայքարը նախորդ դարի 70-80-ական թւականներին երկու ուղղութեամբ էր ընթանում՝ իրաւական-քարոզչական եւ զինեալ արդար պայքարի նոր դրսեւորումով: Այսպէս՝ դիւանագիտական, քաղաքական միջոցների կիրառման կողքին՝ որպէս Հայ Դատի լուծման համար մղւող պայքարի գործնական ձեւ՝ առաջ է քաշւում աշխարհի տարբեր երկրներում Թուրքիայի դիւանագիտական պաշտօնատարների ահաբեկչութիւնը: Նոր պայմաններում ահաբեկչութիւնը դառնում է ազգային-ազատագրական պայքարի այն ձեւը, որ պէտք է Հայ Դատի հարցը հանէր փակուղուց եւ նորից դարձնէր միջազգային յարաբերութիւնների օրակարգի հարց:Այս իմաստով՝ ՀՅԴ «Հայոց Ցեղասպանութեան արդարադատ մարտիկներ»-ի հանդէս գալը զուգադիպում է արդարու թեան ու ինքնահաստատման այն պահանջին, որ ժամանակի ոգին է ծնել:«Հայոց Ցեղասպանութեան արդարութեան մարտիկներ» կազմակերպութիւնը գործեց մինչեւ 1983 թւականը, որի ընթացքում կազմակերպեց մեծ թւով ահաբեկչական գործողութիւններ՝ Եւրոպայի տարբեր մայրաքաղաքներում եւ ԱՄՆ-ում, որոնց մէջ աչքի է ընկնում յատկապէս 1983 թւականի Լիսբոնի հինգ մարտիկների ինքնահրկիզման սխրալի գործողութիւնը: Հայ ժողովուրդը մէկ անգամ եւս աշխարհին ապացուցեց, որ ազգային-ազատագրական արդար պայքարի գաղափարն ու գործը ազգի արեան մէջ է. ուստի՝ հայ երիտասարդները, ղեկավարւելով նախնիների արեան կանչով, մահն աչքի տակ առած՝ պայքարի դուրս եկան Հայ Դատի լուծման ճանապարհին հայոց արդար պահանջատիրութեան նորովի վերարծարծմանն ու դրա առջեւ ցցւած լռութեան պատնէշների քանդմանը:

«ԱԼԻՔ»