Միլիտարիստական Հոգեգարութիւն` ԱդրբեջանավարիԴատելով Բաքւի տեղեկատւութիւնից` Ադրբեջանի ղեկավարութիւնը միլիտարիստական հոգեգարութեամբ է տառապում: Վերջին օրերին ով չի ալարում` ադրբեջանա-ղարաբաղեան հակամարտութեանը ուժային լուծում (իբրեւ իրավիճակից դուրս գալու միակ ելք) տալու մասին յայտարարութիւններով է հանդէս գալիս: Մեզ համար կարծես քիչ էին Ալիեւն ու Սաֆարովը, նրանց ռազմաշունչ գոչիւններին միացել են Ուզեիր Ջաֆարովի տիպի վայ-փորձագէտները:
«Հայկական կողմը ո՛չ այնքան ուժ, ո՛չ էլ այնքան ոգի ունի հարւածելու Բաքու-Թբիլիսի-Ջէյհան նաւթամուղին,- 1news.az-ին յայտնել է նա:- Հայերը հասկանում են, որ եկել է իրենց խորամանկութիւնների եւ օկուպացման (բռնազաւթման)քաղաքականութեան վերջը, եւ որ մօտ ժամանակներս իրենք պարտաւոր են լինելու ազատել Ադրբեջանի օկուպացւած տարածքների մի մասը: Նրանք սկսել են հասկանալ, որ այդպէս երկար չի շարունակւի: Նրանք սկսում են շանտաժ անել, թէ կհարւածեն Բաքու-Թբիլիսի-Ջէյհան (ԲԹՋ) նաւթատարին եւ այլ օբյեկտների:
Ադրբեջանցի «փորձագէտի» յիշողութիւնը թարմացնելու համար յիշեցնենք, որ նման սպառնալիքներով ոչ թէ հայերն են հանդէս եկել, այլ ռուսական «Ռեգնում» գործակալութեան գլխաւոր խմբագիր Մոդեստ Կոլերովը` «Նոր պատերազմ Ղարաբաղում. ճարտասանութեան գինը, նպատակները եւ զոհերը» յօդւածում (21.11.09):
«...գխաւորն այն է, որ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ հակամարտութիւնը, որում հիմնական մասնակիցներ կդառնան համազարկային կրակի սարքաւորումները, աւիացիան, ՀՕՊ-ը եւ դիվերսիոն խմբերը հակառակորդի թիկունքում, հակառակորդների նպատակակէտեր կդարձնի թիկունքային հաղորդակցութիւններն ու ռազմավարական գլխաւոր օբյէկտները: Միաժամանակ, Հայկական (Մեծամօրի) ԱԷԿ-ը (զուտ տեխնոլոգիական առումով) կը մնայ անխոցելի, իսկ Մինգեչաուրի ՀԷԿ-ն ու Բաքու-Թբիլիսի-Ջէյհան նաւթատարը Ադրբեջանի տարածքում աւելի շուտ կը ոչնչացւեն»:
Այս յօդւածը, ինչպէս նաեւ ուրիշ շատերը, գրւել է պաշտօնական Բաքւի ներկայացուցիչների միլիտարիստական յայտարարութիւնների հիման վրայ, որոնք երկար տարիներ մի կողմից տառապում են մեծամոլութեամբ, միւս կողմից` պարզունակ անզօրութեամբ, եթէ աւելի կոպիտ չասենք, ու շարունակ փորձում են սեփական հիւանդութիւնները ուրիշին վերագրել, այսինքն` ագրէսիւութեան մէջ մեղադրել Հայաստանին: Ինչպէս երեւում է, համարձակութիւնը չի հերիքում վայրահաչել Ռուսաստանի վրայ:
«Եթէ ՀԱՊԿ-ը կամ Հայաստանում գտնւող ռուսական ռազմաբազան չմիջամտեն այդ գործընթացներին, մենք հեշտութեամբ կազատագրենք մեր տարածքները»,- 1news.az-ին յայտարարել է ադրբեջանական քաղաքական մեկնաբան Գաբիլ Հուսեյնովը:- Բուն Հայաստանը ԲԹՋ-ին հարւածելու ուժ չունի, որովհետեւ ԲԹՋ-ն միջազգային նախագիծ է, որը պաշտպանում են ՆԱՏՕ-ն եւ Ադրբեջանի զինւած ուժերը:
Ադրբեջանը կարող է լայնամասշտաբ ռազմական գործողութիւններ անցկացնել Ղարաբաղում: Այդ ընթացքում օգտագործել ե՛ւ հրէտանի, ե՛ւ աւիացիա: Մենք կարող ենք կոտրել օկուպանտների պաշտպանութիւնը եւ դուրս գալ Հայաստանի հետ ադրբեջանական սահման: Դա դժւար չէ անել: Մեր մարտական աւիացիան կարող է հասնել Երեւան ու հարւած հասցնել: Մենք կարող ենք յարձակւել նաեւ Հայաստանին սահմանակից միւս տարածքներից»:
«Փորձագէտների» դեմագոգիկ այս վարժանքների խորապատկերին ադրբեջանցի պատգամաւորները բոլորովին ուրիշ երգեր երգեցին: «Ղարաբաղեան հակամարտութիւնը լուծելու համար Ադրբեջանը պէտք է կարգաւորի յարաբերութիւնները Ռուսաստանի հետ: Ամէն դէպքում Արեւմուտքն ու ՆԱՏՕ-ն այդ հարցում չեն աջակցում Ադրբեջանին, այլ հակառակը` ամէն ինչ անում են յարաբերութիւնները Ադրբեջանի ու Թուրքիայի միջեւ խզելու համար:
Ադրբեջանը կարող է նոյնիսկ ՀԱՊԿ անդամ դառնալ, ռուսական բանակը Ադրբեջան հրաւիրել` ռազմաբազաներ ստեղծելու համար, բայց մի պայմանով. Ռուսաստանը պէտք է ճանաչի Ադրբեջանի իրաւական կարգավիճակը Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ եւ ճնշում գործադրի Հայաստանի վրայ օկուպացած բոլոր տարածքները վերադարձնելու նպատակով»,- յայտարարեց խորհրդարանի պատգամաւոր Հուդրաթ Հասանգուլիեւը:
Թւում է, Ադրբեջանը, որն ի սկզբանէ իր քաղաքականութիւնը կառուցում էր համաշխարհային ուժերի շահերի հակադրութեան վրայ, վերջնականապէս մոլորւել է «բարեկամների» եւ «թշնամիների» հարցում: Մինչեւ վերջերս Բաքուն Ղարաբաղի ու Հայաստանի հետ խնդիրների լուծման (այդ թւում` ուժային) հարցում յոյսը դնում էր Անկարայի աջակցութեան վրայ: «Սակայն, նախ, վերջին շրջանում փոխյարաբերութիւնները երկու դաշնակիցների միջեւ, մեղմ ասած, ճաքեր են տւել: Երկրորդ` անհրաժեշտ է հաշւի առնել եւ այն, որ Թուրքիայի հնարաւորութիւններն այնքան մեծ չեն, որպէսզի նրան թոյլ տան հակադրւել ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի եւ Եւրամիութեան միաւորւած ջանքերին»,- գրում է «Զերկալոն»:
Այսօր Բաքւում, աչքի առաջ ունենալով Սերբիայի ու Վրաստանի օրինակները, հարց են տալիս. Ադրբեջանը ի զօրո՞ւ է, արդեօք, իր կողմից Հայաստանի ու Ղարաբաղի դէմ ռազմական նոր ագրէսիայի դէպքում չեզոքացնել միջազգային բնոյթի հնարաւոր սպառնալիքները: «Համարեա հարիւր տոկոս համոզւածութեամբ կարելի է ենթադրել, որ Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ը եւ Եւրամիութիւնը, ընդ որում` տարբեր մոտիւներով, միանշանակ հանդէս են գալիս Ադրբեջանի կողմից իր տարածքային ամբողջականութիւնը վերականգնելու համար ձեռնարկած ուժային փորձի դէմ:
Անհրաժեշտ է հաշւի առնել, որ Արեւմուտքն ընդհանրապէս, ԱՄՆ-ը` մասնաւորապէս, ռազմական ներկայութիւն չունեն տարածաշրջանում, ինչը նշանակում է, որ գործընթացների վրայ ազդելու ուժային լծակներ չունեն: Այսինքն` Արեւմուտքում հիանալի հասկանում են, որ Հարաւային Կովկասում գոյութիւն ունեցող հակամարտութիւնների ուժային լուծման ցանկացած փորձ կը յանգեցնի տարածաշրջանում Ռուսաստանի ռազմաքաղաքական ազդեցութեան ուժեղացմանը:
Ոչ մի երաշխիք չկայ, որ Ռուսաստանը չեզոքութիւն կպահպանի Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ մարտական գործողութիւնների վերսկսման դէպքում: Չէ՞ որ նոյն այդ Ն. Բորդիւժան բազմիցս յայտարարել է, թէ պատերազմի սկսւելու պարագայում ՀԱՊԿ-ը (իմա` Ռուսաստանը.- Գ. Մ.) իր դաշնակցային պարտաւորութիւնները կը կատարի Հայաստանի առաջ»,- գրում է «Զերկալոն»: Իսկ առանց արտաքին հնարաւոր սպառնալիքները չեզոքացնելու` մի քանի օկուպացւած շրջանների ազատագրումն անգամ Ադրբեջանի համար կը վերածւի «պիւռոսեան յաղթանակի»,- եզրափակում է հեղինակը:
Այստեղից էլ` վայ-մարտիկների նեարդային վիճակը:
«Հայկական կողմը ո՛չ այնքան ուժ, ո՛չ էլ այնքան ոգի ունի հարւածելու Բաքու-Թբիլիսի-Ջէյհան նաւթամուղին,- 1news.az-ին յայտնել է նա:- Հայերը հասկանում են, որ եկել է իրենց խորամանկութիւնների եւ օկուպացման (բռնազաւթման)քաղաքականութեան վերջը, եւ որ մօտ ժամանակներս իրենք պարտաւոր են լինելու ազատել Ադրբեջանի օկուպացւած տարածքների մի մասը: Նրանք սկսել են հասկանալ, որ այդպէս երկար չի շարունակւի: Նրանք սկսում են շանտաժ անել, թէ կհարւածեն Բաքու-Թբիլիսի-Ջէյհան (ԲԹՋ) նաւթատարին եւ այլ օբյեկտների:
Ադրբեջանցի «փորձագէտի» յիշողութիւնը թարմացնելու համար յիշեցնենք, որ նման սպառնալիքներով ոչ թէ հայերն են հանդէս եկել, այլ ռուսական «Ռեգնում» գործակալութեան գլխաւոր խմբագիր Մոդեստ Կոլերովը` «Նոր պատերազմ Ղարաբաղում. ճարտասանութեան գինը, նպատակները եւ զոհերը» յօդւածում (21.11.09):
«...գխաւորն այն է, որ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ հակամարտութիւնը, որում հիմնական մասնակիցներ կդառնան համազարկային կրակի սարքաւորումները, աւիացիան, ՀՕՊ-ը եւ դիվերսիոն խմբերը հակառակորդի թիկունքում, հակառակորդների նպատակակէտեր կդարձնի թիկունքային հաղորդակցութիւններն ու ռազմավարական գլխաւոր օբյէկտները: Միաժամանակ, Հայկական (Մեծամօրի) ԱԷԿ-ը (զուտ տեխնոլոգիական առումով) կը մնայ անխոցելի, իսկ Մինգեչաուրի ՀԷԿ-ն ու Բաքու-Թբիլիսի-Ջէյհան նաւթատարը Ադրբեջանի տարածքում աւելի շուտ կը ոչնչացւեն»:
Այս յօդւածը, ինչպէս նաեւ ուրիշ շատերը, գրւել է պաշտօնական Բաքւի ներկայացուցիչների միլիտարիստական յայտարարութիւնների հիման վրայ, որոնք երկար տարիներ մի կողմից տառապում են մեծամոլութեամբ, միւս կողմից` պարզունակ անզօրութեամբ, եթէ աւելի կոպիտ չասենք, ու շարունակ փորձում են սեփական հիւանդութիւնները ուրիշին վերագրել, այսինքն` ագրէսիւութեան մէջ մեղադրել Հայաստանին: Ինչպէս երեւում է, համարձակութիւնը չի հերիքում վայրահաչել Ռուսաստանի վրայ:
«Եթէ ՀԱՊԿ-ը կամ Հայաստանում գտնւող ռուսական ռազմաբազան չմիջամտեն այդ գործընթացներին, մենք հեշտութեամբ կազատագրենք մեր տարածքները»,- 1news.az-ին յայտարարել է ադրբեջանական քաղաքական մեկնաբան Գաբիլ Հուսեյնովը:- Բուն Հայաստանը ԲԹՋ-ին հարւածելու ուժ չունի, որովհետեւ ԲԹՋ-ն միջազգային նախագիծ է, որը պաշտպանում են ՆԱՏՕ-ն եւ Ադրբեջանի զինւած ուժերը:
Ադրբեջանը կարող է լայնամասշտաբ ռազմական գործողութիւններ անցկացնել Ղարաբաղում: Այդ ընթացքում օգտագործել ե՛ւ հրէտանի, ե՛ւ աւիացիա: Մենք կարող ենք կոտրել օկուպանտների պաշտպանութիւնը եւ դուրս գալ Հայաստանի հետ ադրբեջանական սահման: Դա դժւար չէ անել: Մեր մարտական աւիացիան կարող է հասնել Երեւան ու հարւած հասցնել: Մենք կարող ենք յարձակւել նաեւ Հայաստանին սահմանակից միւս տարածքներից»:
«Փորձագէտների» դեմագոգիկ այս վարժանքների խորապատկերին ադրբեջանցի պատգամաւորները բոլորովին ուրիշ երգեր երգեցին: «Ղարաբաղեան հակամարտութիւնը լուծելու համար Ադրբեջանը պէտք է կարգաւորի յարաբերութիւնները Ռուսաստանի հետ: Ամէն դէպքում Արեւմուտքն ու ՆԱՏՕ-ն այդ հարցում չեն աջակցում Ադրբեջանին, այլ հակառակը` ամէն ինչ անում են յարաբերութիւնները Ադրբեջանի ու Թուրքիայի միջեւ խզելու համար:
Ադրբեջանը կարող է նոյնիսկ ՀԱՊԿ անդամ դառնալ, ռուսական բանակը Ադրբեջան հրաւիրել` ռազմաբազաներ ստեղծելու համար, բայց մի պայմանով. Ռուսաստանը պէտք է ճանաչի Ադրբեջանի իրաւական կարգավիճակը Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ եւ ճնշում գործադրի Հայաստանի վրայ օկուպացած բոլոր տարածքները վերադարձնելու նպատակով»,- յայտարարեց խորհրդարանի պատգամաւոր Հուդրաթ Հասանգուլիեւը:
Թւում է, Ադրբեջանը, որն ի սկզբանէ իր քաղաքականութիւնը կառուցում էր համաշխարհային ուժերի շահերի հակադրութեան վրայ, վերջնականապէս մոլորւել է «բարեկամների» եւ «թշնամիների» հարցում: Մինչեւ վերջերս Բաքուն Ղարաբաղի ու Հայաստանի հետ խնդիրների լուծման (այդ թւում` ուժային) հարցում յոյսը դնում էր Անկարայի աջակցութեան վրայ: «Սակայն, նախ, վերջին շրջանում փոխյարաբերութիւնները երկու դաշնակիցների միջեւ, մեղմ ասած, ճաքեր են տւել: Երկրորդ` անհրաժեշտ է հաշւի առնել եւ այն, որ Թուրքիայի հնարաւորութիւններն այնքան մեծ չեն, որպէսզի նրան թոյլ տան հակադրւել ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի եւ Եւրամիութեան միաւորւած ջանքերին»,- գրում է «Զերկալոն»:
Այսօր Բաքւում, աչքի առաջ ունենալով Սերբիայի ու Վրաստանի օրինակները, հարց են տալիս. Ադրբեջանը ի զօրո՞ւ է, արդեօք, իր կողմից Հայաստանի ու Ղարաբաղի դէմ ռազմական նոր ագրէսիայի դէպքում չեզոքացնել միջազգային բնոյթի հնարաւոր սպառնալիքները: «Համարեա հարիւր տոկոս համոզւածութեամբ կարելի է ենթադրել, որ Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ը եւ Եւրամիութիւնը, ընդ որում` տարբեր մոտիւներով, միանշանակ հանդէս են գալիս Ադրբեջանի կողմից իր տարածքային ամբողջականութիւնը վերականգնելու համար ձեռնարկած ուժային փորձի դէմ:
Անհրաժեշտ է հաշւի առնել, որ Արեւմուտքն ընդհանրապէս, ԱՄՆ-ը` մասնաւորապէս, ռազմական ներկայութիւն չունեն տարածաշրջանում, ինչը նշանակում է, որ գործընթացների վրայ ազդելու ուժային լծակներ չունեն: Այսինքն` Արեւմուտքում հիանալի հասկանում են, որ Հարաւային Կովկասում գոյութիւն ունեցող հակամարտութիւնների ուժային լուծման ցանկացած փորձ կը յանգեցնի տարածաշրջանում Ռուսաստանի ռազմաքաղաքական ազդեցութեան ուժեղացմանը:
Ոչ մի երաշխիք չկայ, որ Ռուսաստանը չեզոքութիւն կպահպանի Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ մարտական գործողութիւնների վերսկսման դէպքում: Չէ՞ որ նոյն այդ Ն. Բորդիւժան բազմիցս յայտարարել է, թէ պատերազմի սկսւելու պարագայում ՀԱՊԿ-ը (իմա` Ռուսաստանը.- Գ. Մ.) իր դաշնակցային պարտաւորութիւնները կը կատարի Հայաստանի առաջ»,- գրում է «Զերկալոն»: Իսկ առանց արտաքին հնարաւոր սպառնալիքները չեզոքացնելու` մի քանի օկուպացւած շրջանների ազատագրումն անգամ Ադրբեջանի համար կը վերածւի «պիւռոսեան յաղթանակի»,- եզրափակում է հեղինակը:
Այստեղից էլ` վայ-մարտիկների նեարդային վիճակը:
ԳԱՅԵԱՆԷ ՄՈՎՍԵՍԵԱՆ
Posts
0 Պատգամ:
Post a Comment